{SF} My Turn To Cry TAOHO Fat.EXO

ข้อมูลเบื้องต้น

หวง จื่อเทา มักเน่ฝั่ง EXO-M

คิม จุนมยอน ลีดเดอร์ฝั่ง EXO-K


ความรักของลีดเดอร์และมักเน่จะเป็นอย่างไร

data-config="{'skin':'skins/scmPurple/skin.css','volume':50,'autoplay':false,'shuffle':false,'repeat':1,'placement':'top','showplaylist':false,'playlist':[{'title':'My Turn To Cry -EXO-K','url':'http://youtu.be/GDVBichzq1g'}]}" >

เนื้อเรื่อง

ความรักของเราเกิดจากจุดไหนไม่มีใครรู้ นอกจากตัวเราเอง

คุณรู้จักคำว่า “รักแรกพบไหม” นั้นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้

ผม ฮวง จื่อเทา เป็นคนจีนที่เดินตามหาความฝันของตนเองในประเทศที่ใคร ๆ ก็ต่างใฝ่ฝันอยากจะมาให้ได้สักครั้ง นั้นคือ กรุงโซล ประเทศเกาหลี คุณอาจจะมองว่ามันสวยงามแต่สำหรับผมมันอาจจะดูไม่สวยเท่าบ้านเกิดของผม คือ ชานตง ชิงเต่า ประเทศจีน จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมถูกวางตัวในฐานะศิลปินของค่ายดัง (ไม่ต้องบอกทุกคนต้องรู้จักอยู่แล้ว) กลุ่มศิลปินที่ผมเข้าร่วมนั้นถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม เพื่อแยกกันทำงาน โดยกลุ่มหนึ่งทำงานหลัก ๆ ที่เกาหลี ส่วนกลุ่มที่ผมอยู่นั้นต้องกลับไปทำงานหลัก ๆ ที่ จีน ถามว่าผมดีใจไหม ผมดีใจนะที่ได้ไปโปรโมทที่บ้านเกิดของตัวเอง แต่ความจริงแล้วผมไม่ดีใจเลยเพราะมันทำให้ผมนั้นห่างจากคนที่ผมรัก แต่เขาไม่รู้หรอกว่าผมแอบรักเขา คนนั้นเขาคือ.....

จื่อเทา จะออกเดินทางแล้วนะแต่งตัวเสร็จรึยัง เสียงหวานเรียกให้อีกคนตื่นจากภวังค์

คร๊าบบบบบบบบบ เสร็จแล้ว

อ้อ.............ผมลืมบอกไปตอนนี้ผมอยู่เกาหลี พวกเราแชร์ห้องกัน ห้องละ2 คน

ผมแชร์กับพี่ซูโฮ ใช่แล้วคนที่ผมแอบรักมาตลอดตอนเป็นเด็กฝึกจนถึงทุกวันนี้ก็ยังรักคือ พี่ซูโฮ หรือ พี่จุนมยอนนั้นเอง

พี่เตรียมของที่เราต้องใช้ให้แล้วนะ พี่เพิ่มเสื้อกันหนาวไปอีก 2ตัว เพื่อที่จีนจะหนาวกว่าที่เกาหลี เสียงจุนมยอนบอกเจ้าของกระเป๋า

คร๊าบบบบบผม พี่จะไม่ไปส่งผมจริง ๆ เหรอ -_-**

พี่ก็อยากไปแต่ตารางงานเรามันไม่ตรงกันนิ ยังไงโทรคุยกันก็ได้

เอางั้นเหรอ ผมถามอีกครั้ง

อืม....เอาเป็นว่าพี่ว่างพี่จะโทรหาทันทีเอาไหม จุนมยอนบอกอีกครั้ง

ไม่เอา....พี่ต้องโทรหาผมทุกเวลา เช้า กลางวัน เย็น ก่อนเข้านอน ไม่งั้นผมไม่ยอม ผมยังต่อรองเขาจนกระทั่ง

อืม....งั้นก็ได้.... แต่ตอนนี้ต้องไปเตรียมตัวขึ้นเครื่องได้แล้ว เดียวสายหรอก เดียว

คริสฮยองก็ดุเอาอีกหรอก คราวนี้พี่ช่วยไม่ได้นะ เขาบอกผมอีกครั้งก่อนจะดันผมไปแต่งตัวเพื่อเตรียมขึ้นเครื่องไปทำงานที่จีน

ไม่ไปได้ไหมอ่ะ ผมไปใครจะดูแลและอ้อนพี่อ่า!!!! ผมยังคงต่อรองอีก

เยอะแยะน่า อย่าห่วงสิ เขาตอบกลับมา

ไม่อยากไปเลยจริง ๆ นะ ไม่อยากห่างฮยองเลย ผมยังคงต่อรองอีกครั้ง

เทา!!!! เมื่อไหร่นายจะแต่งตัวเสร็จสักที นานแล้วนะ คนอื่นเขารอนายคนเดียวเลย!!!!!! เสียงนั้นมันมาอีกแล้วครับ

แป๊บนาคริสเก่อ ขอลาจุนฮยองก่อน ผมตะโกนออกไปอีกครั้ง

ก็ได้....ถ้านายยังไม่ยอมออกมาฉันจะบอกชิงชิงว่า...... เสียงนั้นตะโกนย้ำผมอีกครั้ง เสียงนั้นไม่ใช่ใครเลยครับ คริสเก่อ นั้นเอง บุคคลที่ชอบเอาพี่ชิงชิง (แฟนตัวเอง) มาอ้างเรื่องทำกับข้าวครับ พอไปจีน พี่ชิงชิง ก็คือแม่บ้าน (?) นั้นเอง คนคอยทำทุกอย่างให้สมาชิกกิน ไม่มีพี่ชิงชิงพวกเราคงอดตาย เพราะในกลุ่มเราไม่มีใครทำกับข้าวเป็นนอกจากชิงชิงเก่อ คนเดียว ถ้าตุ้ยจ่างบอกพี่ชิงชิง นะ จบกันแน่กับข้าวอันแสนอร่อยของผม อารัมภบทมานานผมไปแต่งตัวล่ะ เดียวอดกับข้าวอันแสนอร่อย  เจอกันที่ประเทศจีนนะคร๊าบบบบ

ผมเสร็จแล้วตุ้ยจ่าง ขู่จังเลย ผมล้อเลียนตุ้ยจ่าง

ถ้าไม่ขู่ นายจะรีบไหม เห็นแก่กินละซิถึงเร็วขนาดนี้ คริสพูด

โธ่ตุ้ยจ่างอ่ะ รู้ทันจังเลยนะ ผมบอก

ณ ประเทศจีน

มองจังเลยนะโทรศัพท์นะ มันจะทะลุอยู่แล้วนะนั้น บอกเขาไปเลยไม่เชื่อเฮีย จะได้ไม่ต้องมาทุกข์อย่างนี้  คริสเอ่ยแซวน้องชายที่แอบรักอีกฝ่ายแต่ไม่ยอมบอกเขาไปว่ารัก เห้อ! คริสเหนื่อยใจแทน

ใครมันจะไปเหมือนพี่ละป่าวประกาศจนเขารู้กันทั้งวง ผมเอ่ยแซวกลับ

เอ้า!!! คนมันรักนี้หว่า แล้วเมื่อบอกออกไปเขาจะคิดเหมือนกันไหมค่อยว่ากัน ดีกว่าเก็บไว้คนเดียวจนวันที่มันสายไป ฉันเตือนนายนะเทา ความรักมันไม่เข้าใครออกใคร คริสเอ่ยเตือนน้องชาย

อี้ฟานเก่อ จะกินข้าวยัง ถ้ายังผมไปอาบน้ำก่อนนะ เสียงหวานเอ่ยบอก

ยัง คุยอะไรกับเทาก่อน อีกสักพักจะออกไป ชิงชิง ไปอาบน้ำก่อนเลย คริสเอ่ยตะโกนบอกอีกฝ่าย

พวกพี่นี้ดีนะบอกออกไปเคมีก็ตรงกัน ของผมสิ เฮ้อ!!!! ท้อใจชะมัด พอบอกไปกลัวเขาคิดกับผมแค่น้องอ่ะ ผมคุยกับพี่คริสอยู่เสียงนี้ก็แทรกเข้ามาอีกครั้ง

อี้ฟานเก่อ กับข้าวเสร็จแล้วนา ไปตามทุกคนให้ด้วย ผมไปอาบน้ำก่อนนา ชิงชิง เอ่ยบอกแฟนตัวเอง (ได้ข่าวว่าบอกไปแล้วนาอี้ : ไรเตอร์)

ได้เลย ชิงชิง ไปอาบน้ำเถอะมาเหนื่อย ๆ คริสเก่อตะโกนบอก

เฮ้อๆๆๆ พวกพี่นี้ใส่ใจกันดีนะ ตั้งแต่เป็นเด็กฝึกหัดมาจนถึงตอนเป็นแฟนกันเนี่ย ผมละอิจฉาจังเลย อยากบอกไปแล้วผลออกมาแบบพี่จัง ผมบอกกับเฮียคริสไป เพราะอย่างน้อยผมก็ยังมีที่ปรึกษา

มันจะไปยากอะไรละ แค่นายบอกออกไปเท่านั้น ผลนะอย่าไปใส่ใจมัน ตอนที่ก่อนเฮียจะบอกชิงชิงอ่ะนะ เฮียก็ทำใจตั้งนานเหมือนกัน สุดท้ายพอบอกไปเขาก็คิดเหมือนกับเรา ผลมันก็ยังดีกว่าเราไม่ได้บอกเขาไปเลยนะ เฮียคริสสอนผม

เอางั้นเหรอเฮีย ผมไม่กล้าบอกตรง ๆ อ่ะ ผมพูดไม่เก่งหรอก

งั้นก็ลองเป็นส่งข้อความหาดู ตอนแรกๆเฮียก็ส่งข้อความก่อนนะสุดท้ายมันทนไม่ไหว ก็เลยบอกมัน ตรง ๆ มันซะเลย ดีออกโล่งใจด้วย

อืม งั้นคืนนี้ผมจะลองดูนะ ......

มันอยู่ที่นายว่านายจะเริ่มเมื่อไหร่ เฮียเองบอกไม่ได้หรอก ความรู้สึกของคนเรานั้นมันต้องอยู่ที่เราตัดสิน นะเทา ความรู้สึกนาย เฮียบอกนายได้เท่านี้แหละ ตอนนี้ไปกินข้าวกันเฮียหิวแล้ว

ณ โต๊ะกินข้าว

เฮีย เทาเทาเป็นอะไรอะ ซึมจังวันนี้ กับข้าวที่ผมทำมันไม่อร่อยเหรอ ชิงชิงถามอีกคน

ไม่หรอก เทาเทามันกำลังคิดเรื่องบางเรื่องอยู่ คริสเอ่ยบอกกับอีกคนไป

เทาเทา เป็นอะไรบอกพี่ได้นะ เพื่อพี่จะช่วยได้ พี่ชิงชิงเอ่ยถาม

ผมคิดเรื่องอะไรนิดหน่อยนะ ผมขอตัวนะยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ เก็บไว้ให้ผมด้วยนะ เปาสึเก่อ อย่ากินหมดนะ เหลือไว้ให้ผมด้วย ผมขอตัว

ณ ห้องพัก

เฮ้อ ตอนนี้จุนมยอนฮยองจะทำอะไรอยู่นะ คิดถึงจังเลย

โทรหาดีกว่า

Rrrrrrr

ฮัลโหล.....เทาเหรอ.....เสียงปลายสาย

อืม....ผมเอง ผมตอบกลับไป

พี่ทำอะไรอยู่......ผมถามเขาอีกครั้ง

พี่พึ่งอัดรายการเสร็จ.....นายล่ะ เสียงปลายสายถามกลับมา

ผมพึ่งกินข้าวเสร็จเดียวสักพักก็ออกไปซ้อมแหละ.....แล้วพี่กลับหอเลยเหรอ......ง่วงก็พักผ่อนเลยนะ....ตอนนี้ที่เกาหลีหนาวมากไหม....ผมถามอีกครั้ง

อืม...ตอนนี้อยู่บนรถกำลังกลับหอ...ง่วงมากๆๆๆๆๆ....ก็หนาวนะแต่น้อยกว่าจีนมั้ง....นายอย่าซ้อมจนหักโหมนะ....พี่เป็นห่วง เสียงปลายสายตอบกลับมา

อ่า....ฮะ จุนฮยอง ถ้าผมบอกว่าผมรักพี่มากกว่าคำว่าพี่ชายล่ะ พี่คิดยังไง .....

.........เงียบ

จุนฮยองยังอยู่ไหม......เฮ้อ สงสัยคงวางไปแล้ว แล้วกลับไปพี่เขาจะคิดยังไงกันนะ

อีกด้าน

เทานายคิดเหมือนกับพี่เลยนะ พี่จะตอบว่ายังไงดี

ติ้ง....Line

PandaTao: จุนฮยอง

Mamasuho: .............

PandaTao: พี่โกรธผมเหรอ

PandaTao: ผมขอโทษ พี่อย่าเงียบแบบนี้สิ ผมใจไม่ดีนะ ผมไม่รู้ว่าพี่จะคิดเหมือนผมไหม แต่ผมรักพี่จริง ๆ นะ ถ้าพี่คิดกับผมยังไงกับผมก็บอกนะ อย่าเงียบแบบนี้ ถ้าไม่รักผม ผมไม่ว่า แต่อย่าเงียบแบบนี้นะ ผมใจไม่ดี กลับไปไม่รู้จะมองหน้าพี่ติดไหม

PandaTao: ผมขอโทษ

Mamasuho: ……….

อีกด้านในขณะนั่งรถไปซ้อม

เทาเป็นอะไรอะพี่ฟาน เห็นนิ่งมาตั้งแต่ออกจากห้องแล้วนะ เสียงหวานเอ่ยถามคนข้างๆ

นั้นสิ คริส ลองถามน้องมันหน่อยไหมว่ามันเป็นอะไร เสี่ยวลู่เอ่ยถาม

เทานายโอเคไหม คริสหันมาถามน้องชายที่นั่งตรงข้ามกัน

อืม......ผมตอบกลับไป ตอนนี้ผมไม่พร้อมจะตอบใครผมเครียดจริง ๆ นะ ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดยังไงกับผม พิมพ์ไปก็ไม่ตอบกลับมา

ณ สถานที่จัดงาน ห้องแต่งตัว

นายเหมือนไม่โอเคนะเทา มีอะไรก็บอกกันนะพวกพี่ ๆ เขาเป็นห่วงนายนะ เฉินเอ่ยกับน้องชาย

อืม.....พี่เฉิน พี่เคยแอบรักใครไหม แบบรักตั้งแต่แรกเห็นอะ ผมถามพี่เฉิน

อืม....มีสิ พี่ซิ่วหมินไง เฉินตอบคำถามน้องชาย

แต่ตอนนี้เป็นแฟนกันแล้วไม่ใช่เหรอ ผมถามกลับไป

ก็เมื่อก่อนไง เฉินตอบ

แล้วพี่บอกพี่เขายังไง ไม่โดนปฎิเสธนะ ผมถามกลับไป

ทำไมนายถามแบบนี้หรือว่านายแอบรักใคร เฉินถาม

ก็ พี่ซูโฮไง ผมแอบรักเขามาตั้งแต่เป็นเด็กฝึกแล้ว ตั้งแต่วันที่ผมเข้ามาในบริษัทวันแรก

นานเลยนะเนี่ย แล้วทำไมนายไม่บอกพี่เขาไปล่ะ เฉินถามกลับ

ก็....ผมไม่กล้าอ่ะกลัวบอกไปแล้วมันไม่ใช่อ่ะดิ เฮ้อ!!!! ท้อจัง พวกพี่นี้ดีนะบอกรักใคร ใครก็ตอบรับกลับ ผมเองกลัวว่าพี่ซูโฮเขาอาจจะไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยกัน พี่เขาอาจจะชอบผู้หญิงก็ได้พี่เฉิน ผมคิดมาตลอดคืนเลยนะ ผมถามไป พี่เขาก็เงียบ ผมเลยเดาไม่ออกว่าพี่เขาคิดยังไงกับผมกันแน่ ผมคุยกับพี่เฉินมันทำให้ผมรู้ว่า

เทาถ้านายคิดแค่ว่าพี่เขาไม่ชอบนายแล้ว ที่พี่เอาใจใส่นาย ดูแลนายพิเศษกว่าสมาชิกคนอื่นละ นายคิดว่าไง เฉินตอบอีกตน

ก็อาจจะเพราะผมยังไม่เก่งภาษาเกาหลีไง แล้วอีกอย่างเพราะพี่ผู้จัดการเขาฝากด้วย

นายนี่มันโง่จริง ๆ เลยนะ พี่เขารักนายแต่เขาไม่กล้าเพราะกลัวว่านายไม่คิดเหมือนกัน

พี่ไปรู้มาจากไหน ว่า พี่เขารักผม ผมถามเพราะงงมาก

นายไม่รู้เลยเหรอ คนอื่นเขาดูกันออกทั้งวงแล้ว มีแต่นายนั้นแหละที่ยังไม่รู้

นายไม่คิดเหรอว่าที่พี่เขาทำนะมันต่างจากคนอื่นนะ ทั้งเวลาไปไหนมาไหนพี่เขาเลือกจะไปกับนายทั้ง ๆ ที่บางทีพี่เขาไม่ชอบ ทั้งเรื่องเสื้อผ้าพี่เขายอมใส่ทั้ง ๆ ที่มันไม่ใช่สไตล์ที่พี่เขาชอบ นายไม่เคยรู้มั้งบางทีที่พี่เขาแสดงออกมากนายกลับคิดว่า พี่เขาทำไปเพราะหน้าที่ บางที่ถ้านายใช้หัวใจมากกว่าความรู้สึกนะมันจะดีกว่าอีก

ขอบคุณนะพี่เฉิน ผมเอ่ย

บางครั้งความรักนะเทาเราต้องใช้หัวใจสัมผัสถึงจะรู้ถึงมัน นายก็ดูอย่างพี่คริสกับพี่ชิงชิงสิ เขาทั้งสองเลือกที่จะใช้หัวใจมากกว่าความคิดที่ว่าเขาจะคิดเหมือนกับเราไหม เพราะอย่างน้อยเขาก็กล้าที่จะบอกความรู้สึกกับอีกฝ่าย พี่พูดอย่างนี้นายน่าจะเข้าใจนะเทา พี่เอาใจช่วย เราไปกันเถอะ เตรียมตัวไปซ้อมกัน

หลังจากซ้อมเสร็จ เมื่อกลับมาถึงห้องพัก

พี่เขาจะนอนยังนะ ลองLine ไปถามดีกว่า

PandaTao: พี่นอนยัง

.............

PandaTao: ผมขอโทษเรื่องเมื่อเย็นถ้าพี่ไม่คิดกับผมตอบกลับผมที เพราะพี่เงียบมันทำให้ผมเจ็บ

................

PandaTao: ตกลงว่าพี่ไม่ได้ชอบผมเหมือนที่ผมชอบพี่ ขอบคุณนะฮะ ผมยังรักพี่เหมือนเดิม เราอาจจะกลับไปไม่สนิทกันเหมือนเดิม แต่ผมก็ยังรักและเคารพพี่เสมอ

PandaTao: รักและห่วงใย นอนนะครับพรุ่งนี้เช้าผมจะกลับแล้ว เจอกันที่หอนะครับ

เช้าวันรุ่งขึ้น เดินทางกลับ

โอ๊ะ เทานายตื่นเช้านะเนี่ย เฮียคริสเอ่ยถามอีกคนที่นั่งรอพร้อมเดินทาง

อืม....ผมคิดว่าเขาไม่ได้รักผมหรอกพี่ ผมถามเขาก็เงียบ ผมตัดใจเป็นน้องเหมือนเดิมดีกว่า ผมบอกกับพี่ชายตัวสูงไป

นายคิดดีแล้วเหรอเทา ซูโฮอาจจะยังไม่พร้อมรึเปล่า คริสเอ่ยบอก

อืม...ผมไม่อยากเจ็บแล้วพี่ เหนื่อยจัง บางทีเขาอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับผมก็ได้นะพี่

ทำอะไรกันอยู่เตรียมตัวกันเสร็จรึยัง เดียวขึ้นเครื่องสายหรอก เสียงพี่ผู้จัดการเดินเข้ามาบอกให้พวกเราเตรียมตัวเดินทาง

เสร็จแล้วคร๊าบบบบบ ไปกันเถอะ พวกเราอยากกลับเกาหลีจะแย่ เสียงของพี่ใหญ่ของวง

ณ สนามบิน

พี่ ผมยังไม่อยากกลับเลย ผมทำใจเจอเขาไม่ได้อ่ะ ผมบอกกับพี่เฉิน ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กัน

เอาน่า นายก็ทำตัวปกตินั้นแหละ ถ้านาย กลัวทำใจไม่ได้นายก็อย่าอยู่ใกล้พี่เขามากก็พอ เฉินเอ่ยแนะนำ

ณ หอพัก

พวกเรากลับมาแล้ว เสียงเฉินเอ่ยทักทาย

กลับมาแล้วเหรอ เสียงหวานอย่างจุนมยอนเอ่ยทัก

กลับมาเหนื่อยไปพักเถอะ เสียงแบคฮยอนเอ่ย

เทานายจะไปไหนอ่ะ ไม่เก็บกระเป๋าก่อนเหรอ เสียงหวานเอ่ย

...........

นายไม่สบายเหรอ ไม่คุยกับพี่เลย.....เสียงหวานถามด้วยความน้อยใจ

เอ่อ....พี่เดียวพวกผมมานะ เฉินเอ่ยแล้วลากเทาออกไปทันที

ทันทีที่ทั้งสองออกไป

คริสที่ไล่ให้อี้ชิงเอากระเป๋าไปเก็บแล้วเอ่ยถามจุนมยอนทันที

จุนมยอนฉันถามนายคำนะ เอาคำตอบตรง ๆ ห้ามอ้อมค้อม

นายคิดยังไงกับเทามันกันแน่

เอ่อ.....ฉันคิดว่าฉัน....รักเทานะแต่มันไม่กล้าอ่ะ เขาส่งข้อความมาหาฉันแต่ฉันไม่กล้าตอบกลับไป จุนมยอนบอก

นายรู้ไหมวันนี้ทำไมเทามันไม่พูดกับนาย เพราะมันยังทำใจไม่ได้มันบอกฉันว่ามันส่งข้อความมาหานายแต่นายไม่ยอมตอบกลับ มันขอโทษนาย นายก็ยังไม่ยอมคุยกับมัน มันเลยคิดว่านายไม่ได้คิดเหมือนกัน นายรู้ไหมว่ามันนะเป็นคนคิดมาก ถ้านายไม่รักเทา นายก็อย่าไปให้ความหวังเทามันเลย มันยิ่งทำให้เทาเจ็บเปล่า ๆ ฉันนะเคยเป็นแบบนายนะ ตอนที่ฉันบอกอี้ชิงนะ ฉันทั้งเครียดทั้งเสียใจ แต่สุดท้ายก็ออกมาดี นายควรจะบอกเทาไปตรง ๆ นะว่านายรักไม่รัก ถ้านายไม่รักมันจะได้ทำใจเป็นน้องนาย ความรักนะมันไม่ได้เกิดขึ้นแค่ชั่วข้ามคืนนะจุนมยอน ความรักมันต้องใช้เวลา ซึ่งเทามันรักนายมานานแล้วนะแต่มันยังไม่กล้าพอมาตอนนี้นายกลับทำลายความตั้งใจโดยการไม่ตอบกลับไปว่ารักไม่รัก บ้างครั้งนะถ้านายใช้ความรู้สึกและหัวใจไปพร้อม ๆ กันนายก็จะพบความสุขนะ ตอนนี้พวกนายเคลียกันเองละกัน เฉินพาเทาเข้ามาได้แล้ว

เทานายไม่ได้ออกไปข้างนอกเหรอ จุนมยอนถามเมื่อเห็นอีกคนเดินเข้ามา

ถ้าผมไปแล้วถ้าพี่คริสไม่พูดผมคงไม่รู้หรอกนะว่าพี่คิดยังไง พี่รู้ไหมกว่าผมจะตัดสินใจบอกพี่ได้ผมทำใจตั้งนาน แต่ผลที่ได้กลับมาคือพี่ไม่บอกอะไรผมเลยพี่ไม่ยอมบอกว่ารักผม แต่พอพี่คริสถามพี่พูดออกมาได้ ทำไมเหรอ ถ้าพี่ไม่ได้รักผมจากใจจริง บอกผมตรง ๆ เถอะนะฮะ มันเจ็บมากเลยนะ เทาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด

พี่ .........จุนมยอนพูดอะไรไม่ถูก

โอเคฮะ ตกลงว่าพี่ไม่ได้รักผม ขอบคุณนะฮะที่ดูแลผมตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาต่อไปนี้ ผมจะดูแลตัวเอง จะไม่มาให้พี่ได้กวนใจ ลำบากใจแล้วฮะ พี่เฉิน คืนนี้ผมขอนอนด้วยนะ ผมตอบออกไป

อะ....อืมได้สิ ..... เฉินตอบ

หลังจากที่เทาเดินไปเก็บของนั้น

จุนมยอนฉันบอกนายแล้วนะ เตือนนายแล้วนะ เทานะมันรักนายมานานแล้วมันเล่าให้ฉันฟังว่ามันรักนายตั้งแต่วันแรกที่เจอกันในบริษัท มันนะพยายามทำทุกอย่างที่นายชอบ นายจำได้ไหมว่าตอนนั้นที่เทาจะเจาะหูเพิ่มแต่นายบอกว่านายไม่ชอบมัน มันก็ไม่ทำ ตอนที่จะซื้ออะไรมันจะต้องถามนายว่า ผมซื้อได้ไหม แล้วเงินนะมันถือเองก็ได้แต่เลือกที่จะให้นายถือให้แต่มันดันบอกว่า ถ้าอยู่กับผมนะหมดแน่ให้ฮยองกำกับให้ดีกว่า นายไม่เอะใจเลยเหรอ ว่าทำไมมันถึงเลือกนาย ทั้ง ๆ ที่ฝากกับใครก็ได้ นายน่าจะเอะใจตอนที่พวกเราแซวว่านายทำตัวเหมือนเมียของเทาเลย

ตอนนี้นายน่าจะไปตามเทามันหน่อยนะ บอกมันไปตามที่นายคิด

ฉันไปละ ไปหาชิงชิงดีกว่า หลังจากพูดเสร็จคริสก็เดินจากไป

เอาไงดีหว่า ไปตามหน่อยละกัน พูดไปเลยดีกว่า จุนมยอนบอกกับตนเอง

ทางด้านเทา

เฮ้อ!!! บอกไปแล้วมันยังเจ็บเลยนะพี่เฉิน ต่อไปผมของมองหน้าพี่เขาไม่ติดแน่เลย ผมบอกกับพี่เฉิน

เอาน่าอย่างน้อยนายก็ได้พูดออกไปนะ เฉินว่า

ก๊อก......

เทานายอยู่ในห้องนี่ไหม พี่ขอคุยด้วยหน่อย

เข้ามาเลยพี่ประตูไม่ได้ล๊อค เสียงเฉินตอบ

ผมไปละนะ เฉินเอ่ยลาเนื่องจากไม่อยากเป็นก.ข.คใคร

เอ่อ....เทานายโอเคนะ จุนมยอนถาม

อืม.....โอเคมั้ง ผมตอบ

เอ่อ...เรื่องที่นายบอกว่ารักพี่นะ นายพูดจริงนะ จุนมยอนถามอีกคน

พี่คิดว่าผมเอาเรื่องพวกนี้มาพูดเล่นเหรอ นั้นมันความรู้สึกจริง ๆ ของผม ผมไม่เคยคิดว่าจะรักใครได้เลยนะ เห็นหน้าพี่วันแรกผมรู้สึกว่าใช่เลย มันคือรักแรก ผมตอบจากใจจริง

แล้วนายอยากได้คำตอบแบบไหนล่ะ ....รอยยิ้มที่น่าสงสัยสำหรับเทา

ถ้าผมอยากได้คำว่าพี่ก็รักผม พี่จะตอบไหม ผมพูดตามที่คิดจริงๆ

ถ้างั้นนายตอบถูกเลยนะพี่ว่าพี่รักนายแต่แค่พี่ไม่รู้จะบอกนายยังไง เสียงหวานเอ่ยแบบเขินอาย

โธ่....ทำไมพี่ไม่บอกแบบนี้ตั้งแต่แรกว่าพี่ก็รักผม อายที่จะพูดทำไมไม่พิมพ์ตอบก็ได้ ผมบอก

ก็ตอนนั้นพี่คิดว่าเราแค่แกล้งพี่อ่ะ ....ก็นายชอบแกล้งพี่อ่ะ เสียงหวานเอ่ย

ตกลงว่าเราเป็นแฟนกันแล้วนะ ผมถาม

อื้ม.......เสียงหวานตอบ

โธ่เอ่ย!!!!ลุ้นตั้งนานกว่าจะตกลงกันได้ อ้ำอึ้งกันจัง ทุกคนเอ่ยออกมาพร้อมกัน

ทุกคนมาตอนไหนเนี่ย เสียงจุนมยอนเอ่ย

มาตั้งแต่เฉินออกจากห้องแล้ว รอลุ้นจนจะเป็นตะคริวแล้ว

แล้วสุดท้ายพวกเราก็จับคู่กันเอง แล้วเราต้องให้ทางบริษัทรู้ไม่ได้ เราก็ดูแลกันปกติเพราะยังไงแฟน ๆ ก็จับเราคู่กันอยู่แล้วแต่แค่ไม่ได้ทำเซอร์วิส แต่ดูแลกันจริง  ๆ

.....................................................The End.......................................................

บทสรุปของเรื่องราว ความรักที่มันเหมือนกับเพลง My Turn To cry ความรักต้องใช้หัวใจมากกว่าความรู้สึกแล้วคุณจะพบความรักที่มีให้กันและกัน